Een goede voorbereiding is een bittere noodzaak, want een trans-Atlantisch vlucht met een F27 onderscheidt zich duidelijk van een lijnvlucht met een modern intercontinentaal straalvliegtuig. Een eerste complicatie doet zich al aan met het overbruggen van de afstanden. Een Friendship kan ruim 5 uur vliegen, maar legt in dat tijdsbestek ‘slechts’ 1200 mijl af. Gelukkig genieten we in het najaar van een flinke rugwind hetgeen onze actieradius ten goede komt.
Het seizoen levert qua wind haar voordelen, maar vormt wel degelijk een uitdaging. Zullen we moeten wachten op weerscondities die een oversteek mogelijk maken? Vooral het stuk van Goose Bay naar Keflavik is kritisch. Het weer op Ijsland kan wispelturig- en soms dagen aaneen slecht zijn. Zonder een bruikbare uitwijkhaven op Groenland, met goed zicht, geen lage bewolking en en een baan lang genoeg voor een F27, is de vlucht niet uitvoerbaar. Excalibur heeft geen HF-antenne meer dus mogen we enkel vliegen in gebieden met VHF/UHF-coverage. Het in Eindhoven gevestigde AirOps24 heeft voor ons een speciale route gepland via de zuidpunt van Groenland. Zodoende kunnen we, met onze VHF-radio’s, blijvend in contact blijven met de verkeersleiding en kan Narsarsuaq gepland worden als en-route uitwijkhaven. Het veld is gedurende het weekend dicht en kent door haar ligging in een fjord hoge landingsminima. Om er overdag te mogen landen dienen er geen wolken onder de 1500 voet aanwezig zijn en is een zichtwaarde van minimaal 6 kilometer verplicht.
Het vliegtuig krijgt een speciale voorbereiding op de verwachte ijs en kou. Zo kan er, tijdens het tanken, een additief (Prist) nodig zijn om bevriezing van waterdeeltjes in de brandstof tegen te gaan. ‘Excalibur’ heeft speciaal voor de ferry een intensieve behandeling gekregen met IcEX. Paul en Alan zijn langdurig in de weer geweest om alle ‘De-icing boots’ grondig schoon te maken en vervolgens in te smeren met dit wondermiddel. Het zorgt ervoor dat gedurende 50 vlieguren neerslag minder goed kan hechten op de rubberen voorranden van vleugel, staart en stabilo. Mocht er dan toch ijsaanzetting plaatsvinden dan komt het ijs, bij het opblazen van de rubberen voorranden, eenvoudiger los.
Ook de vliegers nemen aanvullende voorzorgsmaatregelen i.v.m. het koude water in de Atlantische Oceaan. Naast de reguliere zwemvesten, survival kit en een imposant reddingsvlot zijn er nu tevens overlevings/dompelpakken aanwezig voor alle inzittenden.
Technische ondersteuning kan de bemanning verwachten van de VNCE-Technische Dienst. Hans Middelkoop en zijn team van engineers staan in Nederland klaar om de bemanning te kunnen voorzien van technische adviezen. Zij hebben een ferry-kit samengesteld om potentiele problemen, op de route, snel te kunnen oplossen met locale engineers.
Survival Raft & Ferry-kit